W stronę współdzielenia
Ogólnoinstytucjonalna spółdzielnia kultury? Centralny magazyn? Brzmi jak utopia. Gdyby jednak odłożyć na bok pierwszy opór i pomyśleć o tym w zrównoważonej skali: osiedlowej, dzielnicowej, czy nawet miejskiej – idea ta zaczyna brzmieć interesująco, a nawet całkiem realnie. Podawane w tym przewodniku przykłady inicjatyw spółdzielczych i wzajemnościowych pokazują, że tworzenie zasobu wspólnego, również z udziałem podmiotów instytucjonalnych, jest możliwe. Schematy działania mogą być bardzo różne. Możecie np. otworzyć swoje magazyny z zasobami na potrzeby lokalnych artystów czy artystek. Instytucje podobnego typu (muzea, teatry, kina etc.) mogą też dążyć do stworzenia sieci wymiany i współpracy w krążeniu zasobów. „Magazyn” nie musi też – choć może – oznaczać fizycznej przestrzeni; może się realizować w przestrzeni wirtualnej, jak pokazuje przykład warszawskiej Spółdzielni Kultury. Możliwości jest wiele. Ważne, by środowisko kultury wspólnie sprzeciwiło się marnotrawieniu zasobów i wytworzyło systemy współdziałania ze sobą w dzieleniu się dobrami. Jednorazowa architektura ma szansę stać się wówczas architekturą wielokrotnego użytku, niepotrzebne meble – wrócić do obiegu, a dawno nieużywany sprzęt, stojący od lat za kartonami w magazynie, może zostać w końcu spożytkowany.
Poszerzona praktyka współdzielenia zasobów byłaby nie tylko odciążeniem dla środowiska, etycznym zwrotem ku rzeczy, lecz także asumptem do zakwestionowania obecnego modelu kultury – opartego na własności. Warto pytać: po co posiadać na własność, skoro można pożyczyć? Po co wyrzucać, skoro można oddać komuś innemu? Po co zatrzymywać, skoro można uruchomić? Przyglądanie się praktykom innych, które okazały się skuteczne, tym bardziej popychają do myślenia w tym kierunku.

> Zainspiruj się: Materials for the Arts to partnerski program nowojorskiego Departamentu Spraw Kulturalnych oraz Departamentu Sanitacji i Departamentu Edukacji, jeden z większych ośrodków Creative Reuse w Stanach Zjednoczonych. Gromadzi szeroki wachlarz materiałów, przekazanych do ponownego wykorzystania przez lokalne firmy, społeczności, domy mody, produkcje telewizyjne, korporacje. Zasoby te – w których można znaleźć wszystko: od dywanów po szczoteczki do zębów – są bezpłatnie udostępniane środowiskom twórczym, szkołom, organizacjom obywatelskim, agendom miejskim. MFTA promuje ponowne wykorzystywanie zasobów, odzyskując przy tym do obiegu setki ton materiałów rocznie